Stampersgat, 14 december 2025

Recent vond in Johannesburg de eerste verbranding van leeuwenbotten in Zuid-Afrika plaats, waarbij 441 kg aan ingeleverde voorraden leeuwenskeletten werden vernietigd. Tweeënveertig dozen met botten vertegenwoordigden 42 in gevangenschap gefokte leeuwen.

In Zuid-Afrika worden op grote schaal leeuwen gefokt. Naar schatting zijn er nu zo’n 10.000 gefokte leeuwen vs zo’n 3000 leeuwen in het wild in dit land. De gefokte leeuwen worden ingezet in een industrie waarbij de dieren van geboorte tot dood, geëxploiteerd worden. En waarbij toeristen en vrijwilligers (vaak onwetend) een belangrijke rol spelen.

Het gefokte leeuwenwelpje wordt op jonge leeftijd verwijderd van de moeder. Op die manier kan er geld verdiend worden aan vrijwilligers die voor het hulpeloze diertje moeten zorgen. Bijkomstig voordeel is dat de moeder weer krols wordt en dus weer welpen voort kan brengen. Wanneer het leeuwtje te oud is voor een direct knuffelen, wordt het ingezet voor zogenaamde wandelsafari’s die in trek zijn bij toeristen. De leeuwen zijn dusdanig getraind zodat ze precies weten waar ze moeten stoppen voor de selfies van de toerist. 

Wanneer de leeuw hiervoor te gevaarlijk wordt (meestal zo rond de twee jaar), verdwijnt het dier in een hok. Waar hij zijn leven slijt of waar het wachten is op een jager die het dier afschiet in de befaamde canned hunting jacht. Als sluitstuk wordt het skelet geëxporteerd naar Azië waar het verwerkt wordt in traditionele Chinese medicijnen (TCM) als vervanger van tijgerbotten. Hiervoor mag Zuid-Afrika een jaarlijks CITES quota opstellen en dat lag jarenlang rond de 800 skeletten.

Na grote nationale en internationale druk (mede gevoerd door SPOTS) kondigde Zuid-Afrika aan te willen stoppen met deze fokindustrie. De laatste jaren werd het quotum voor export van leeuwenskeletten ook op 0 gezet. Leeuwenfokkers werden benaderd met een vrijwillige exit strategy. Iedereen die hieraan deelneemt, ondertekent een juridisch bindend contract waarin o.a. staat dat ze zich ertoe verbinden geen leeuwen meer te fokken alsook geen leeuwen lichaamsdelen meer te verzamelen en te exporteren.

Dit exitproces dient als opstap naar de uiteindelijke sluiting van deze industrie. En recent werden dus de leeuwenskeletten van 1 fokker hierdoor overgedragen en vervolgens verbrandt.

De leeuwenfokkers verzetten zich uiteraard tegen de sluiting van deze industrie. Zo dreigen ze met rechtszaken en al met al moet het verantwoordelijke Ministerie in Zuid-Afrika, zich heel voorzichtig te bewegen. Toch heeft zij de laatste jaren, ondanks het felle verzet, stug doorgezet.

Daar zijn nu wat zorgen over doordat er een ministerswisseling is geweest. De nieuwe minister heeft, naar verluidt, nauwe banden met de leeuwenfokkers. Hierdoor bestaat de angst dat het proces van beëindiging van deze industrie, getraineerd zal worden. Ten koste van veel gefokte leeuwen.



Foto: de recente verbranding van de skeletten van gefokte leeuwen, komende van 1 fokker