Knuffelfarms = dierenmishandeling. Bezoek geen knuffelfarms!

Van knuffelwelp tot medicijn - de cyclus voor de gefokte leeuw in Zuid-Afrika is compleet

Etten-Leur, 22 januari 2017

​Afgelopen week maakte de Regering van Zuid-Afrika bekend dat zij jaarlijks 800 leeuwen skeletten van gefokte leeuwen wil gaan exporteren naar Azië. Daar is vraag naar om de botten te verwerken in medicijnen. Lichaamsonderdelen van dieren zoals hoorn van neushoorns, schubben van pangolins en botten van tijgers zouden heilzaam werken tegen ziektes en kwalen. Omdat de tijger bijna 'op' is (uitgestorven) en de handel aan banden wordt gelegd, moet men uitwijken naar een alternatief. Die wordt gevonden in de (gefokte) leeuw. Zuid Afrika wil aan de vraag voldoen door jaarlijks kilo's botten van gefokte leeuwen te exporteren. Deze dieren worden specifiek hiervoor gefokt en gedood of eerst ingezet als knuffelwelp en dan gedood in de jacht. De botten zijn dan een bijproduct.

​De cyclus van exploitatie is rond......

De Regering van Zuid Afrika gaat hiermee in tegen alle adviezen van instanties en organisaties. Zoals de IUCN die in september 2016 nog een motie aannam waarin zij Zuid Afrika opriep te stoppen met deze verschrikkelijke fokhandel. Ook voor de wilde leeuw is dit slecht nieuws. Alhoewel de Regering van Zuid-Afrika stelt dat de wilde leeuw niet in gevaar komt door deze vraag naar botten omdat zij leeuwen fokt voor dit doel, is het van de botten niet af te zien of een dier wild of gefokt is. Nu al zijn er verhalen bekend dat wilde leeuwen worden gedood en hun botten worden verhandeld onder het etiket ‘gefokt’. De handel in botten is dus ook een zeer reëel gevaar voor de wilde leeuw en die heeft het al zo moeilijk.

​Stichting SPOTS gaat haar zorgen uitspreken bij o.a. de Ambassade van Zuid Afrika en gaat met internationale partners bekijken welke verdere stappen ondernomen kan worden. De consument is hierbij van enorm belang. Zuid Afrika is afhankelijk van toerisme en het onberispelijke 'merk' Zuid Afrika is belangrijk. Steeds meer mensen die horen over deze handel, besluiten niet langer naar Zuid Afrika te gaan. Maar naar buurlanden Botswana en Namibië die dit soort handel verwerpen. Hopelijk beseft Zuid Afrika, o.a. door druk van de consument, dat dit het 'merk' Zuid Afrika niet ten goede komt.